Om te beginnen

Je kunt het maar beter kwijt zijn, dat oude zeer, die innerlijke ballast uit je verleden. Dat is zeker.

Wat goed dat je hier bent!

Je staat aan het begin van een interessant pad waarin je veel gaat leren en beleven. Ik geef je nu al vast een pluim. Die verdien je. Meteen, omdat ik je bijzonder vind. Niet iedereen kiest ervoor om aan dit pad te beginnen. Opruimen is niet altijd fijn. Het vraagt moed en een zekere bereidheid om het werk te doen. Zonder dat je precies weet wat je tegen gaat komen. Dat is niet zomaar iets. Het is geweldig dat je ervoor kiest!

Wie het pad loopt ontvangt zijn beloning. Je relaties worden beter. Die met jezelf en die met anderen. Je gemoedstoestand wordt evenwichtiger. Je houdt meer energie over. Er is meer rust. Je stuurt je leven adequater aan. En dan kan ik nog wel even doorgaan. Dat wil toch iedereen?

Ook goed om te weten: ik loop met je mee op je pad en moedig je onderweg aan. Ik heb het pad al vaker gelopen en veel mensen die je zijn voor gegaan support gegeven. Wij weten dat het, ondanks hobbels, goed te doen is en absoluut de moeite waard.

Dit programma kun je voor lichte en gemiddeld zware kwesties prima zelfstandig gebruiken.

Maar als je echt hele grote, zware brokken ballast hebt, dan is het verstandig om rustig aan te doen, vooral met de oefeningen. Twijfel je, ga dan samen met een deskundige aan de slag, in live, face-to-face sessies. Onthoud: je hoeft het niet alleen te doen. Ik sta altijd open voor overleg. Maak er gebruik van.

Veel succes!

Hartelijke groet,

Renate Janssen

Waarom zou je oude troep willen opruimen?

Dit is je moeder.’

Het is 1998. Innerlijk groeiwerk met een groep. Het is de laatste dag en we hebben het over de invloed van onze ouders. Wat maakt dat veel los.
De trainer vraagt een deelneemster naar voren te komen. De relatie met haar moeder voelt al haar leven lang als een belasting. Hij kiest nog een vrouw uit de groep. Deze zet hij tegenover de eerste en zegt:

‘Dit is je moeder.’

De vrouwen kijken elkaar aan. Diep in de ogen, langere tijd.
Dan pakt de trainer een grote, zware kei, die ergens op de grond ligt, en geeft die aan de ‘dochter’. Het kost duidelijk moeite om hem vast te houden. De trainer nodigt dochter uit zich tot ‘moeder’ te richten en zegt voor wat ze mag zeggen:

’Lieve mamma’

Lieve mamma, herhaalt de dochter.

‘Ik hou ontzettend veel van je.’
‘Maar ik geef je nu je eigen stuk terug.’

Intussen stromen de tranen over haar wangen. De zware steen staat symbool voor wat ze altijd heeft gedragen, maar wat niet van haar was. Nu geeft ze de last terug aan de juiste eigenaar. Een groots gebaar, dat veel moed vraagt. Iedereen is erg onder de indruk van de betekenis van deze oefening. De tranen laten zien dat deze oefening niet alleen wordt gedaan voor deze ene dochter, maar voor meerdere dochters in de groep.

Maar dan blijkt dat het nog niet klaar is. De trainer souffleert nu moeder:

‘Lieve dochter,’

Lieve dochter, herhaalt de moeder.

‘Dank je dat je me mijn stuk hebt teruggegeven.’
‘Het is mijn stuk, ik draag het zelf.’
‘Jij bent alleen maar een kind.’

‘Klopt het?’, vraagt de trainer. ‘Ja, dat klopt’, zegt moeder.

Het is nog steeds niet klaar. De trainer neemt een derde vrouw uit de groep en plaatst haar achter de moeder. Hij vraagt moeder zich om te draaien en háár moeder aan te kijken.

‘Lieve mamma’
‘Ik hou ontzettend veel van je.’
Maar ik geef je nu je eigen stuk terug.’

En vervolgens:

‘Lieve dochter,’
‘Dank je dat je me mijn stuk hebt teruggegeven.’
‘Het is mijn stuk, ik draag het zelf.’
‘Jij bent alleen maar een kind.’

De steen, die symbool staat voor de innerlijke ballast die door de verkeerde personen werd gedragen, gaat zes generaties terug voordat duidelijk wordt dat hij eindelijk bij de rechtmatige eigenaresse is teruggekeerd. Zes generaties van vrouwen die allemaal, uit liefde voor hun moeder, ballast op hun schouders hadden genomen die niet van hen was.

Nu is de orde weer hersteld. Het voelt als een enorme bevrijding.

Wat een herkenning is er in de groep. We voelen ons allemaal geraakt in het stuk van onszelf dat loyaal is aan onze moeders. Het innerlijke deel dat uit liefde alles zou willen dragen van die dierbare ander. Om moeder te ontlasten. Mensenkinderen houden zo onvoorwaardelijk van hun ouders, dat ze bereid zijn om andermans lasten over te nemen. Ook als dat ten koste van hen zelf gaat. Ook al maken de ouders er een zootje van. Natuurlijk is dat niet de bedoeling.

Een belangrijke les hier is dat moeders niet zwakker worden wanneer ze hun eigen stukken ballast ‘terugkrijgen’ en moeten dragen. Er wordt kracht gemobiliseerd omdat ze tegelijkertijd ook hun waardigheid als ‘de oudere’ terugkrijgen. Het voelt beter je eigen stuk te dragen, hoe zwaar het ook is. Veel beter dan je kind er mee op te zadelen.

Terugkijkend…..

In 1998 stond aan het begin van mijn loopbaan als psycholoog/therapeut. Sinds die dag in Utrecht heb ik veel mensen ontmoet die allemaal, op hun eigen manier, ballast met zich mee droegen. Soms ballast van een ander, soms ballast van hen zelf, verzameld op het levenspad.

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. De lastige, donkere dingen die we in het leven tegenkomen kunnen we als steentjes, stenen, keien en rotsblokken naast ons pad achterlaten. Maar soms lukt dat niet. Soms blijven we sjouwen. Dat is vervelend en vermoeiend. Dan is er werk aan de winkel.

Sommige mensen lopen weg voor het innerlijke werk. Ze denken dat het te pijnlijk of te moeilijk zal zijn om de rugzak te verlichten. Anderen vinden het zo eng dat ze er niet eens aan willen beginnen.

Er zijn ook mensen die ervoor kiezen de schouders er onder te zetten en te gaan opruimen. Het dragen van die ballast willen of kunnen ze niet meer volhouden. En ze willen zeker niet het risico lopen dat de volgende generatie de last (onbewust) toegeschoven krijgt.

Als het besluit eenmaal genomen is vind ik bijna niets mooier dan iemand te helpen bij het opruimen. En daarna mee te maken hoe iemand dichter bij zijn echte zelf komt. Daar mag je me ’s nachts voor wakker maken.

Morgen ontvang je het tweede deel van deze reis, waarin ik uit zal leggen wat innerlijke ballast eigenlijk is.

Scroll naar boven